ಪದ ಚಮತ್ಕಾರಗಳು
ಲಜ್ಜೆಬಿಟ್ಟು ಕುಣಿಯುತ್ತಿವೆ
ರಂಗಸ್ಥಳದಾಚೆಗೂ
ಕವಿತೆ ಯಾಕೋ
ಚೌಕಿಯಾಚೆಗೂ
ಕಾಲಿಡಲು ಒಪ್ಪುತ್ತಿಲ್ಲ
-ಕೆಂಚನೂರಿನವ
ಯಾರಾದರೂ ಹುಡುಕಿ ತನ್ನಿ
ಮರೆಯುವಂಥ ಔಷಧಿ
ನಾನು ಮಲಗಬೇಕಿದೆ ಇಂದು
ಮಲಗಬೇಕಿದೆ ನನಗೆ
ನನ್ನ ಹಳ್ಳಿ , ನನ್ನ ಹಳ್ಳಿಯ ಮನೆ
ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರು, ನನ್ನ ಸಹಪಾಠಿಗಳು
ಇದೆಲ್ಲವನು ಮರೆತು
ಮಲಗಬೇಕಿದೆ ನನಗೆ
ನನ್ನ ಅಳುಕು, ನನ್ನ ಪ್ರೇಮ
ನನ್ನ ಸ್ವಾರ್ಥ , ಅವಳ ಒಳ್ಳೆಯತನ
ಇದೆಲ್ಲವನು ಮರೆತು
ಮಲಗಬೇಕಿದೆ ನನಗೆ
ನನ್ನ ಸೋಲು , ನನ್ನ ಕೆಲಸ
ಈ ನಗರ , ಈ ಅನಾಥ ಪ್ರಜ್ಞೆ
ಇದೆಲ್ಲವನು ಮರೆತು
ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಬೇಡ ಇಷ್ಟೇ ಸಾಕು
ಒಂದು ಎಲ್ಲ ಮರೆತ ರಾತ್ರಿ
ಒಮ್ಮೆ ಮಲಗಬೇಕು
ಎಲ್ಲವನು ಮರೆತು
ಈ ಪುಟ್ಟ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ
-ಕೆಂಚನೂರಿನವ
ಅವಳು ವಾಸಿಸುವ ಷಹರದ ಗಲ್ಲಿಗಳಲ್ಲಿ
ಒಬ್ಬ ನತದೃಷ್ಟನ ಕುರಿತ
ಮಾತು ಬಂದರೆ
ಅದು ನನ್ನ ಕುರಿತೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ
ಅನುಮಾನ ಬೇಡ
ಒಂದೂಚಿಲ್ಲರೆ ನೋಟಕ್ಕೆ
ಹೃದಯ ಮಾರಿಕೊಂಡವನ ಕುರಿತು
ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ
ಅದು ನನ್ನ ಕುರಿತೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ
ಅನುಮಾನ ಬೇಡ
ನಗುವ ಲೇಪಿಸಿದ ಕತ್ತಿಗೆ
ನಗುತ್ತಲೇ ಕುತ್ತಿಗೆಯೊಡ್ಡಿದವನ
ಕುರಿತು ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ
ಅದು ನನ್ನ ಕುರಿತೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ
ಅನುಮಾನ ಬೇಡ
ಸಾವಿನಲ್ಲೂ ತೆರೆದ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ
ಅವಳಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದವನ ಕುರಿತು
ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ
ಅದು ನನ್ನ ಕುರಿತೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ
ಅನುಮಾನ ಬೇಡ
ಮಧುಶಾಲೆಯ ಪಡಸಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ
ಕುಡಿಯದೇ ಅಮಲಲ್ಲಿ ತೇಲುವವನ
ಕುರಿತು ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ
ಅದು ನನ್ನ ಕುರಿತೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ
ಅನುಮಾನ ಬೇಡ
-ಕೆಂಚನೂರಿನವ