ವನ ಸುಮದ ಸೌರಭಕೆ
ಪುಳಕಗೊಂಡು ಕೋಕಿಲ
ನಾಡಿಗೆಲ್ಲ ಸಾರುತಿಹುದು
ಬಂದನೆಂದು ವಸಂತ

ನನ್ನೆದೆಯಲೊಂದು ಹೂವು ಅರಳಿ
ನಿನ್ನ ಕರೆಯುತಿರುವುದು
ಕೇಳಲಿಲ್ಲವೆ ನಿನಗೆ
ಪ್ರೇಮ ಸುಮದ ಇನಿದನಿ

ದೂರ ನಿಂತು ಹೀಗೆ-
ನೀನು ಕೆಣಕಬೇಡ ಸುಮ್ಮನೆ
ಅರಳಿ ನಿಂತ ಪ್ರೇಮ ಸುಮವು
ಬಯಸುತಿಹುದು ನಿನ್ನನೇ

ದುಂಬಿಯಾಗಿ ನೀನು
ಬಂದು ಸೇರು ನನ್ನನು
ಮರಳಿ ಹೋಗೋ ಮಾತು ಬೇಡ
ದಿನವೂ ಜೇನ ಕೊಡುವೆನು